KRYTERIA WIEKU ROZWOJOWEGO I JEGO OCENA

Wiek rozwojowy jest to typowy wiek, wyrażony czasem kalendarzowym, w którym dziecko zdrowe osiąga określony etap ewolucji we wzrastaniu i dojrzewaniu łącznie. Wiadomo, że zmiany w rozmiarach ciała oraz w czynnościach fizjologicznych nie przebiega zawsze zgodnie z wiekiem kalendarzowym (chronologicznym). Istnieją indywidualne odchylenia w tempie wzrastania i dojrzewania, a osiągnięcie określonego stadium rozwoju nie u wszystkich osób dokonuje się w jednakowym czasie. Stąd wniknęła potrzeba przyjęcia innego miernika i pojęcia określającego’ stopień rozwoju fizjologicznego w przebiegu wzrastania, który nazwano wiekiem rozwojowym lub dojrzałością fizjologiczną. Przyjmując, że osoby wykazujące to samo stadium zaawansowania w dojrzewaniu biologicznym mają ten sam wiek rozwojowy nie zależnie od ich wieku kalendarzowego w danym momencie ocena oparta na wieku rozwojowym ma duże praktyczne znaczenie, pozwala bowiem ustalić, czy dane dziecko jest po prostu niskie w stosunku do swego wieku kalendarzowego, czy też jest biologicznie (fizjologicznie) młodsze, niżby to wynikało z jego wieku kalendarzowego. Wiek rozwojowy pozwala na znacznie dokładniejszą ocenę w kierunku stopnia opóźnienia lub przyspieszenia rozwoju dziecka w stanach fizjologii i patologii, umożliwia przewidywanie czasu wystąpienia pokwitania, ustalenie ostatecznej wysokości ciała. Określenie wieku rozwojowego jest również bardzo przydatne w poradnictwie lekarskim i typowaniu do różnego rodzaju szkół.
W celu określenia wieku rozwojowego dziecka używane są następujące kryteria:

• wiek zębowy,
• wiek kostny (szkieletowy),
• wiek morfologiczny,
• wiek wtórnych cech płciowych.