DZIECKO PRZEWLEKLE CHORE W SZKOLE

Pojedyncze napady mogą przechodzić w długotrwały tzw. stan astmatyczny, prowadzący do ostrej niewydolności oddechowej i Wymagający natychmiastowej hospitalizacji dziecka. Do bodźców wywołujących n&pad astmy należą swoiste czynniki antygenowe (substancje wziewne oraz pokarmowe) i czynniki nieswoiste, obniżające próg tolerancji, przy którym występuje odpowiedź immunologiczna (np. zanieczyszczenie powietrza, zakażenia układu oddechowego, napięcie nerwowe i zmęczenie). Istnieją dwa kierunki długoterminowego leczenia astmy. Pierwszy to zapobieganie objawom, głównie przez unikanie antygenów; drugi postępowanie farmakologiczne mające na celu zapobieganie wystąpieniu objawów chorobowych. Profilaktyczne postępowanie diagnostyczne wykrywające alergiczny czynnik antygenowy opierać się powinno na szczegółowych testach skórnych lub przeprowadzeniu diagnostycznych diet eliminacyjnych, wykrywających etiologiczne tło uczulenia. Dodatnie wyniki testów skórnych upoważniają do przeprowadzenia postępowania odczulającego. Rozpoczyna się je od wstrzykiwania wysoce rozcieńczonych roztworów antygenów wę wzrastających o 50% dawkach raz lub dwa razy w tygodniu, aż do osiągnięcia i utrzymania dawki najwyższej. Wstrzykiwanie odczulające można wykonywać w regularnych odstępach przez cały rok lub przed porą roku o największym nasileniu objawów. W przypadku alergii wziewne j należy starać się izolować dziecko od źródeł antygenu (pyłków roślinnych, kurzu domowego, sierści lub piór zwierząt domowych).