Wirusowe zapalenie wątroby

Mogą wywołać dwa rodzaje wirusów: wirus A (wirus hepatitis A) powoduje tzw. ,,epidemiczną” postać choroby, którą nazywamy zapaleniem wątroby A (wzw. A), natomiast wirus B (wirus hepatitis B) wywołuje tzw. „wszczepienną” postać wirusowego zapalenia wątroby (wzw. B). Na chorobę tę w większości zapadają dzieci w wieku 5—9 lat oraz z nieco mniejszą częstością dzieci w wieku 10—14 lat, natomiast najniższą zapadalność notuje się do 4 roku życia. Wirusowe zapalenie wątroby typu A występuje epidemicznie i szerzy się raczej drogą pokarmową, chociaż może być czasem przeniesione drogą pozajelitową (z krwią dawców). Wirusowe zapalenie wątroby typu B szerzy się głównie drogą pozajelitową
mu dochodzi do eliminacji wirusa i samogojenia się wątroby, zaś odporność upośledzona może doprowadzić do ostrej martwicy wątroby. Stąd też wzw. może przebiegać łagodnie, bez gorączki, bez żółtaczki lub bardzo ciężko. W początkach choroby występują objawy osłabienia, bóle głowy, brak łaknienia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe lub objawy rzekomo grypowe (gorączka, nieżyt górnych dróg oddechowych). Po kilku dniach pojawia się żółte zabarwienie skóry, twardówek oczu i ciemne zabarwienie moczu.