Dzieciom noszącym okulary

Badamy ostrość wzroku w okularach, a następnie bez korekcji okularowej, odnotowując wyniki obu tych badań. U dzieci zezujących określamy rodzaj zeza, np. wyraźnie zaznaczony, chwilami widoczny, zbieżny, rozbieżny, naprzemienny itp. Za prawidłową (P) ostrość wzroku przyjmuje się Visusa także u dzieci sześcioletnich V = ~ obu oczu. Za nieprawidłową (N) ostrość wzroku przyjmuje się u sześciolatków lub wartości mniejsze dla jednego lub obu oczu, a u pozostałych V = ~ lub wartości mniejsze dla jednego lub obu oczu, co stanowi wskazanie do badania okulistycznego. Skierowania do okulisty wymaga również każdy przypadek zeza. Wynik badania okulistycznego ustala ostatecznie rozpoznanie i ewentualny program opieki czynnej w ramach V grupy dyspanseryjnej. Badanie widzenia barwnego obowiązuje w bilansie zdrowia młodzieży 14-letniej. Przeprowadza je osoba, która widzi barwy prawidłowo, posługując się tablicami barwnymi Ishihary lub Rabkina. W przypadku braku takich tablic w rejonie powinna je udostępnić najbliższa poradnia okulistyczna (badania przy użyciu kolorowych kredek lub włóczek są bezwartościowe). Badanie przeprowadzamy według instrukcji załączonej do tablic lub według zaleceń okulisty. Za prawidłowe (P) widzenie barwne przyjmuje się prawidłowe odczytanie cyfr i znaków na wszystkich stronach tablic barwnych. Za nieprawidłowe (N) widzenie barwne przyjmuje się nieprawidłowe odczytanie cyfr i znaków lub nieodczytanie ich. Uczniów z niedowidzeniem barwnym w miarę możliwości kierujemy do okulisty w celu weryfikacji rozpoznania i udzielenia wskazówek dotyczących wyboru nauki zawodu.