Powikłania po szczepieniu BCG

Są na ogół rzadkie, występują pod postacią: 1) odczynów ogólnych, charakteryzujących się gorszym samopoczuciem dziecka lub stanami podgorączkowymi, najczęściej między 25—30 dniem szczepienia; 2) pryszczykowego zapalenia spojówek, rumienia guzowatego, wysypek uogólnionych, nieznacznego powiększenia śledziony; 3) znaczniejszych odczynów w miejscu szczepienia spowodowanych zwykle błędami w technice szczepień, takimi jak zbyt głębokie, śródskórne wprowadzenie szczepionki lub wprowadzenie podskórne, pomyłkowe zaszczepienie osoby tuberkulinowo-dodatniej lub osoby już zakażonej, a zaszczepionej w okresie przedalergicznym. W tych przypadkach może wystąpić przyspieszony odczyn poszczepienny (tzw. poronny fenomen Kocha). Z innych powikłań, spowodowanych głównie błędami techniki szczepień, spostrzega się: owrzodzenie powyżej 10 mm średnicy z wydzieliną surowiczo-ropną, ropienie podskórne ulegające perforacji i tworzące owrzodzenia, ropienie podskórne otorbione, zakażenie dodatkowe w miejscu szczepienia oraz powikłania ze strony węzłów chłonnych, korespondujących z miejscem szczepienia (serowacenie węzłów chłonnych, rozmiękanie, przetoki). Wymienione powikłania, chociaż mogą mieć miejsce, występują jednak niezwykle rzadko. Na ogół szczepionka BCG jest bezpieczna, mimo że szczepieniu towarzyszy odczyn poszczepienny. Po wykonaniu szczepienia odporność wytwarza się w okresie 6—10 tygodni i utrzymuje się przez 3 do 5 lat.