METODYKA NADZORU NAD ROZWOJEM DZIECI W WIEKU SZKOLNYM

Stały proces nierównoległych przemian oraz doskonalenia budowy i funkcji organizmu rosnącego, aż do osiągnięcia dojrzałości biologicznej, stwarza warunki do dużej zmienności i odrębności narządowej w różnych okresach życia dziecka. Te fizjologiczne odrębności, łącznie z modulowaniem i dostrajaniem czynności różnych układów, pozwalają jednak dziecku w warunkach normalnych, na zachowanie właściwej równowagi i skuteczne zabezpieczenie potrzeb rozwoju w każdym jego okresie. Rozwój fizyczny jest procesem ciągłym, jednak charakteryzuje się rytmicznością, polegającą na występowaniu fizjologicznych zmian tempa, tj. przyspieszeniem i zwolnieniem w poszczególnych okresach życia. Tempo rozwoju jest na ogół stałe dla danego dziecka, które ma własny tor rozwoju i dużą zmienność osobniczą procesów wzrastania i dojrzewania. Każda faza rozwoju opiera się na poprzedniej, stanowiąc przygotowanie do następnej, w kierunku postępu we wzrastaniu i doskonaleniu morfologicznym oraz czynnościowym komórek i narządów. O przebiegu rozwoju i jego tempie decydują jednak różne czynniki, które w warunkach niekorzystnych mogą powodować odchylenia różnego stopnia. Dlatego też w opiece nad dzieckiem niezbędna jest znajomość granic zmienności fizjologicznej w zakresie rytmu i tempa rozwoju fizycznego, jako jednego z ważnych wykładników wchodzących w skład kryterium zdrowia dziecka w poszczególnych okresach jego życia.