Wiek zębowy

Wiek zębowy można ocenić dwoma sposobami, na podstawie liczby wyrżniętych zębów oraz stadium ich formowania się. Pierwszy polega na ocenie liczby wyrżniętych zębów w określonym wieku kalendarzowym w porównaniu z odpowiednio opracowaną skalą wzorców dla danego wieku u zdrowych dzieci, uwzględniającą wartości średnie lub centylowi. Druga metoda oparta jest na ocenie stopnia wyrżnięcia zęba z dziąseł i rozwoju jego korony na podstawie zdjęć rentgenowskich. Metoda ta uwzględnia odpowiednie standardy stadiów dojrzałości zębowej, typowe dla kolejnych lat życia i odpowiednią skalę punktową. Jest ona bardziej precyzyjna niż pierwsza, w codziennej praktyce rzadko stosowana, gdyż wymaga skomplikowanej aparatury rentgenowskiej. Przez wyrżnięcie zęba rozumie się najwcześniejsze wynurzenie korony lub jej części z dziąseł. Niektórzy autorzy są jednak zdania, że wyrżnięcie jest dokonane dopiero wówczas, gdy potowa pełnej wysokości korony zęba wystaje do jamy ustnej. Stąd wynikają rozbieżności w ocenie wieku zębowego.
Zęby mleczne w liczbie 20 wyrzynają się w okresie od około 6 miesiąca życia do 2, a nawet czasami 3 lat. W tym okresie życia ocena ich liczby może służyć jako miernik dojrzałości fizjologicznej. Dla określenia liczby zębów mlecznych dla danego wieku niemowlęcia służy następujący wzór:
x (zębów) = wiek niemowlęcia (w miesiącach) — 6