MOCZENIE MIMOWOLNE

Utrzymywanie się objawów bezwiednego oddawania moczu po 4 roku życia nazywamy moczeniem mimowolnym. Może występować ono wyłącznie w ciągu dnia, tylko w ciągu nocy lub też zarówno w ciągu dnia, jak i noc. Uważa się, że jest to choroba czynnościowa pod postacią nerwicy, zespołu psychosomatycznego iub niedojrzałości pewnych ośrodków korowych. Główną przyczyną są czynniki psychiczne (stany’ emocjonalne). Organiczne zmiany w układzie moczowym mogą również prowadzić do nietrzymania moczu i nie są zaliczane do zmian czynnościowych. W leczeniu mimowolnego moczenia stosuje się wiele metod
środków, od leczenia psychoterapeutycznego, poprzez metody odruchowjo-warunkowe i zabiegi fizykoterapeutyczne, do leczenia farmakologicznego włącznie. Metoda psychoterapeutyczna, to przeprowadzenie rozmów wyjaśniających poprawienie stanu psychicznego lub czasowa zmiana środowiska dziecka. Wyrabianie odruchu odczuwania parcia na mocz uzyskuje się budzeniem dziecka w celu oddania moczu w określonych godzinach nocnych. W leczeniu farmakologicznym stosuje się głównie leki tymoleptyczne, takie jak nortryptylina, amitryptylina, melitracen, a zwłaszcza imipraminę.