W bilansie dzieci 6-letnich

Przy ocenie postawy n leży przyjąć jako wzorzec habituacją postawę, prawidłową d’ dziecka sześcioletniego, którą znamionują następujące cechy: podczas badania, gdy dziecko stoi bokiem do badającego: obecna lordoza szyjna, nie obserwuje się przodopochylenia głowy, przodo wysunięcia barków, plecy są prawie płaskie lub zaznacza się niewielka kifoza piersiowa, klatka piersiowa dość dobrze wysklepiona, brzuch wysunięty ku przodowi z powodu słabych jeszcze mięśni brzucha, wyraźna jeszcze lordoza lędźwiowa. Stopy o zachowanym łuku podłużnym podczas stania na obu kończynach dolnych, podczas badania, gdy dziecko stoi przodem, a następnie tyłem J do badającego: zachowana symetria głowy, barków i miednicy, prawidłowe i wysklepienie klatki piersiowej, w przebiegu osi kończyn dolnych zaznaczona najczęściej niewielka koślawość kolan, tzn. odległość pomiędzy przyśrodkowymi powierzchniami kostek przyśrodkowych przy kolanach zwartych wynosi 2—3 cm w pozycji stojącej. Czasem obserwować można zupełnie prostolinijny przebieg osi kończyn dolnych. Od tyłu sprawdza się, czy w pozycji stojącej nie występuje nieprawidłowe, koślawe ustawienie pięt. W -warunkach prawidłowych pięta ustawiona jest dokładnie w przedłużeniu osi podudzia.