Obwód głowy zbliża się do obwodu głowy dorosłego

Sprawność ogólna wielu narządów (jak płuc, serca, układu trawienia i innych) osiąga granice normy człowieka dorosłego. Wzrasta również sprawność ruchowa i siła mięśni. Układ limfatyczny osiąga swój największy rozrost, po czym ulega regresji. Wzrost gałki ocznej w kierunku przednio-tylnym przy mniejszej elastyczności prowadzi w tym wieku częściej do ujawnienia się krótkowzroczności. Około 7 roku życia występuje zmiana uzębienia mlecznego na stałe, przy czym u dziewcząt dokonuje się to nieco wcześniej, niż u chłopców. Zmiana uzębienia z mlecznych na stałe jest w dość wyraźnej korelacji z wiekiem kostnym. Jak już wspomniano okres wczesnoszkolny cechuje normalizacja fizjologiczna i duża stabilność. Biorąc ten fakt pod uwagę oraz osiągnięcie właściwej dojrzałości odpornościowej zrozumiałe jest, że ten okres życia ma najniższe wskaźniki umieralności. Okres pokwitania z dużą indywidualną zmiennością występuje u dziewcząt między 8,5 a 13,5 rokiem życia, a u chłopców w granicach 10—15 lat. Przedziały wieku przypadające na okres pokwitania są zależne od warunków środowiskowo-bytowych, w których dziecko się wychowuje. Stąd wiele obserwacji wskazuje, że okres ten przypada na wiek wcześniejszy u dzieci miejskich i wychowywanych w lepszych warunkach bytu, natomiast może być nawet znacznie opóźniony w czasie u dzieci ze złych warunków środowiskowo-bytowych, w tym również u dzieci wiejskich. W okresie tym wyodrębnia się następujące fazy: zwiastunów pokwitania (początkowo ukryta faza przedpowstaniowa), pełni pokwitania (dynamicznych zmian somatycznych i psychomotorycznych) oraz fazy popokwitaniowej (pełnej dojrzałości płciowej). Proces dojrzewania płciowego prowadzi do dojrzałości gatunkowej, tzn. do zdolności utrzymania gatunku ludzkiego, czyli do wydawania potomstwa.