METODYKA NADZORU NAD STANEM ZDROWIA DZIECI ! MŁODZIEŻY

Populacja dzieci i młodzieży nie jest pod względem zdrowotnym jednorodna. U części jej stwierdza się różnego rodzaju i różnego stopnia odchylenia od prawidłowości w stanie zdrowia. W większości przypadków pozwalają one uczęszczać dziecku do normalnej szkoły, ale mają zwykle wpływ na zdolność adaptacji ucznia do warunków szkolnych, a nieraz i na powodzenia szkolne. Stąd wynika konieczność systematycznego nadzoru nad stanem zdrowia uczniów. Zadanie to jest realizowane przez zapewnienie ogółowi uczniów podstawowych świadczeń profilaktycznych oraz świadczeń leczniczo-rehabilitacyjnych w ramach poradnictwa czynnego, planowej opieki stomatologicznej oraz spontanicznej zgłaszalności ambulatoryjnej w przypadku zachorowania. Rodzaj i zakres wymienionych świadczeń jest uwarunkowany aktualnym stanem zdrowia i rozwoju młodzieży szkolnej oraz sytuacji epidemiologicznej kraju. Świadczenia te muszą być zatem stale aktualizowane, bowiem stan zdrowotny młodzieży oraz sytuacja epidemiologiczna ulegają stałym przeobrażeniom. Zmiany w stanie zdrowia widoczne są prawie we wszystkich wskaźnikach stosowanych w ocenie zdrowotności populacji szkolnej. Obserwuje się to zwłaszcza w strukturze zgonów i chorobowości. Choroby, które do niedawna były główną przyczyną zejść śmiertelnych, wskutek powszechnie stosowanych metod zapobiegania oraz usprawnienia leczenia, przestały obecnie odgrywać jakąś większą rolę. Notuje się stały systematyczny spadek wskaźnika umieralności specyficznej w wieku szkolnym. W okresie ostatnich czterdziestu lat w poszczególnych grupach wieku szkolnego nastąpiło prawie siedmiokrotne obniżenie tego wskaźnika, a wiek\ szkoły podstawowej charakteryzuje się najniższą, spośród wszystkich grup wieku ludności, umieralnością (0,4%o).